Λάδι

Λάδι

Γεύσεις και πολιτισμός 5.000 χρόνων

Συγγραφέας: Μυρσίνη Λαμπράκη

Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα

Κατάστημα: €25.10
Apcer
Web: €22.09
Ποσότητα
Εξαντλημένο από τον Εκδοτικό Οίκο, δεν υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας.
Περιγραφή
Χαρακτηριστικά
Σχόλια Χρηστών

Από τις αποθήκες του Μίνωα και τη μυκηναϊκή κατοικία του λαδέμπορου της Πύλου ως το σύγχρονο βιολογικό ελαιόλαδο, από τον κλάδο ελαίας της περιστεράς του Νώε ως τον κότινο των αρχαίων και σύγχρονων Ολυμπιονικών, από τους ελαιώνες του Αιγύπτιου θεού Ρα ως το Άγιο Μύρο, το λάδι πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία πολιτισμού και γεύσεις 5.000 χρόνων, προσφέροντας τη μαγική του δύναμη στην υπηρεσία της θρησκείας, της φαρμακευτικής, της αρωματοποιίας, του καλλωπισμού, της διαιτητικής, της σαπωνοποιίας... Σύμβολο ειρήνης και συνδιαλαγής, επιβράβευσης και προσφοράς, μύησης και εξορκισμού, το λάδι, πάνω απ' όλα, είναι ο ομφάλιος λώρος που μας συνδέει με τις απλές, νόστιμες και υγιεινές διαχρονικές ελληνικές γεύσεις, προσδιορίζοντας και καθορίζοντας το ελληνικό τοπίο, την οργάνωση των γεωργικών καλλιεργειών και την καλή υγεία των κατοίκων τούτου του τόπου. Το "Λάδι - Γεύσεις και πολιτισμός 5.000 χρόνων" σάς συντροφεύει σ' ένα πολιτισμικό ταξίδι 5.000 χρόνων, όπου επιχειρείται μία λεπτομερής καταγραφή της πολυποίκιλης παρουσίας του δέντρου της ελαίας και του ελαιόλαδου σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου της Μεσογείου. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου συμπεριλαμβάνονται 230 κλασικές αλλά και πρωτότυπες συνταγές ελληνικών λαδερών φαγητών, γλυκών και ψωμιών, όπως της "λαδένιας" από την Κίμωλο, του "λαδόντακου" και των "λαδοκουραμπιέδων" από την Κρήτη, της "λαδόστακας" από την Πελοπόννησο, της "νερολαδιάς" από τους Παξούς -δημιουργήματα του "παντρέματος" των δυο κορυφαίων προϊόντων της Μεσογείου: του λαδιού και του σταριού-, που αναμφίβολα θα σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον να τις δοκιμάσετε. Στο τρίτο, τέλος, μέρος του βιβλίου δημοσιεύονται 35 συνταγές που μας προσφέρουν την απόλαυση της γλυκιάς και ρωμαλέας γεύσης του αυτούσιου καρπού, είτε αυτός λέγεται τσακιστή ελιά ή θρούμπα, είτε κολυμβάδα ή αλατσολιά, είτε μηλολιά ή νερατζολιά...