|
Στεκόμουν στο μέγα σταυροδρόμι ως ένας σύγχρονος Ηρακλής, όπως εκείνος στάθηκε στο σταυροδρόμι της Αρετής και της Κακίας. Γι' αυτόν η επιλογή ήταν εύκολη. Έγινε χωρίς μεγάλη μάχη. Το πεπρωμένο του ήταν ήδη γραμμένο, να γίνει ήρωας. Για μένα όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα. Από την μια μεριά ένα όμορφο κορίτσι μ' ένα λαχταριστό εφηβικό σώμα και ένα σκιερό τρίγωνο ανάμεσα στους μηρούς της για ηδονές που μόνο η πάνδημος Αφροδίτη μπορούσε να προσφέρει, και από την άλλη ένα θεϊκό ολόγυμνο αγόρι, με χνούδι που χρύσιζε στον ήλιο, με ωραία καλλίγραμμα χείλη και κερασένιες ρώγες να με προκαλούν να τις τρυγίσω. "Σπάνια έχω διαβάσει ένα αυτοβιογραφικό αφήγημα γραμμένο με τόση ειλικρίνεια. Η περιπλάνηση στον κόσμο των βιβλίων, της μουσικής και της ζωγραφικής, έτσι όπως γίνεται παράλληλα με την διερεύνηση του κόσμου της φιλίας, των αισθημάτων και της ηδονής, δίνει στο καθένα από όλα αυτά μιαν εντελώς άλλη, πιο πλούσια σημασία, και όλα αλληλοσυμπληρώνονται και, κυρίως, φαίνεται η επώδυνη πλευρά τους. Θυμήθηκα άλλους εφήβους της λογοτεχνίας, κυρίως τον Τόνιο Κραίγκερ του Τόμας Μαν. Αγάπησα τα βιβλία σου. Μου γέννησαν μεγάλη συγκίνηση, σκέψεις, συνειρμούς, προβληματισμό. Η εκ "βαθέων γραφή" σου ανοίγει τόσα πολλά ζητήματα προς πολλές κατευθύνσεις." Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου
