Η κάθοδός μου στον Άδη

Το κείμενο αυτό της Έλλης Παππά είναι η αφήγηση ενός ονείρου και της ερμηνείας του, ή αλλιώς μια ιδιότυπη μελέτη θανάτου υπό μορφή ημερολογίου. Η καταγραφή προέρχεται από το Αρχείο της Έλλης Παππά, το οποίο, μετά από δωρεά της συγγραφέως το 2002, απόκειται πλέον στο ΕΛΙΑ. Εντυπωσιάζει η παρρησία με την οποία η Έλλη Παππά τοποθετεί μπροστά στα μάτια της και μελετά το μελανό όνειρο της «καθόδου της στον Άδη». Μελέτη θανάτου αλλά και δοκιμασία του ορθού λόγου που αναμετριέται με τις παραμορφωτικές δυνάμεις της δεισιδαιμονίας και της άγνοιας, απέναντι στις οποίες η Έλλη Παππά στάθηκε πάντα εγρήγορη και ετοιμοπόλεμη. Ο αντίπαλος εδώ δεν είναι ο φόβος του θανάτου, για τον οποίον η Έλλη Παππά είναι κατηγορηματικά περιφρονητική· αλλά ένας αντίπαλος σχεδόν αδιανόητος για το αγωνιστικό ήθος που χαρακτήριζε τη σκέψη της και τη ζωή της: η αίσθηση της ματαιότητας. Αυτόν τον τρομακτικό «ηθικό θάνατο» εξεικονίζει το όνειρό της· αυτόν επιχειρεί να εκλογικεύσει, με τα υλικά του ονείρου της, στο έσχατο όνειρο της ζωής της.