|
Όπως υπάρχουν "καταραμένοι" ποιητές, έτσι υπάρχουν και "καταραμένα" γράμματα. Επιστολές που για διάφορους λόγους δεν θα διαβαστούν από τους παραλήπτες τους και -το πιο τραγικό- δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν στα χέρια εκείνων που τις έγραψαν. Όμως, προτού καταστραφούν ως "άχρηστο υλικό" από την επίσημη υπηρεσία των ταχυδρομείων -εν αγνοία, φυσικά, των αποστολέων-, θα γίνουν κρυφό "κτήμα" του αναγνώστη. Δέκα επιστολές των οποίων η μοίρα είναι ίδια με τους ήχους που τους ταξιδεύει ο άνεμος στην έρημο, δίχως κανέναν προορισμό και χωρίς καμιά απόκριση. Μόνο που εδώ άνεμος είναι το παράλογο και έρημος η ανθρώπινη ψυχή. Φωνές στην έρημο, άμοιρες... "ιδανικές φωνές κι αγαπημένες εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους".
