Η κλασική παράδοση

«Διανύσαμε πολύ δρόμο, ακολουθώντας τον ποταμό των ελληνορωμαϊκών επιδράσεων στη λογοτεχνία. Από την πρώτη του επαφή με τη ζωή της σύγχρονης Ευρώπης, ώς τα δάση και τις ερημιές των Σκοτεινών Αιώνων, ... κι από κει τον είδαμε να κυλά στην εποχή του μπαρόκ, μέσα σε μια κοίτη προσεχτικά καθορισμένη, ντυμένη με μάρμαρο και αγάλματα στις όχθες· κι ύστερα να φουσκώνει πάλι την εποχή της επανάστασης, ... τέλος, μέσα από καινούριες διώρυγες, τον είδαμε να κυλά, ωραίος και πανίσχυρος, στη λογοτεχνία του 19ου αιώνα, κι από κει στου 20ού, και να φτάνει ώς την εποχή μας, όπου ψυχολόγοι και θεατρικοί συγγραφείς κοιτούν με θαυμασμό και δέος το αιώνιο ρεύμα του να παρασύρει αθάνατες μορφές, τον φαύνο και τον ήρωα, τη νύμφη και τον θεό». Είναι η καλύτερη περιγραφή του βιβλίου, γραμμένη με το χαρακτηριστικό ύφος του ίδιου του συγγραφέα. Εργασία σημαντική και δύσκολη, μα πάνω απ' όλα πολύτιμη για όποιον σήμερα ενδιαφέρεται να περιδιαβάσει στις όχθες του αιωνόβιου ποταμού, που έχει τις πηγές του στην κλασική εποχή της Αθήνας και της Ρώμης και διατρέχει τον αιώνα μας. Πλήθος στοιχεία, πολλά δυσεύρετα, βιογραφικά και γραμματολογικά, πολλές πρωτότυπες ερμηνείες, αναρίθμητα παραθέματα και συγκρίσεις βοηθούν τον αναγνώστη να παρακολουθήσει τα μικρά βήματα ή τα μεγάλα άλματα που πραγματοποίησαν οι λογοτεχνικές συλλήψεις του ανθρώπινου πνεύματος, καθώς η γλαφυρή πένα του Χάιετ καταγράφει, ταξινομεί και ερμηνεύει.