|
Στα βρόμικα στενοσόκακα του Λονδίνου, κάτω από τα χαρτόκουτα και τα κουρέλια των αστέγων, γεννιέται η ανεπιτήδευτη αγάπη και η αγνή φιλία. Σφυρηλατείται η ανθρώπινη ψυχή και δοκιμάζονται οι αξίες, τα ιδανικά και η αξιοπρέπεια.Μικρά παιδιά πεθαίνουν μέσα στις καπνοδόχους, στα κλωστοϋφαντουργεία, αλλά και από το κρύο μέσα στους δρόμους. Φυτρώνουν σαν αγριολούλουδα, κόντρα στην ασχήμια των καιρών. Αντέχουν και κρύβονται σαν βολβοί μέσα στη γη, σίγουρα ότι μια μέρα θα βγει ο ήλιος και θα ξεφυτρώσουν σαν καινούριοι ανθοί.Μέσα στους δρόμους, ζουν ανθρωπόμορφοι λύκοι, που θρέφονται με ανθρώπινο αίμα. Δέσμιοι της αίσθησης της ανωτερότητας και της απληστίας, βυθίζονται μέσα στον βούρκο του εγκλήματος και της εκμετάλλευσης.Στο τέλος λυτρώνονται και εξαγνίζονται από τη δύναμη της αγάπης, της συμπόνιας και της συγχώρεσης, και μας διδάσκουν πως η μετάνοια δεν διατυπώνεται μόνο με λέξεις, αλλά γράφεται με αίμα και επισφραγίζεται με πράξεις.
