|
Εκεί που έφτασαν, δεν γινόταν διαφορετικά! Ο Έκτορας δεν είχε δικαίωµα πια να παίρνει αποφάσεις. Ο Πέτρος τον άρπαξε από τα µαλλιά και τράβηξε το πιστόλι που είχε κρυµµένο. Έριξε τον γιο του στον καναπέ και κρατώντας τον ακόµα από το κεφάλι, του το έχωσε στο στόµα. Έσκυψε στο τροµαγµένο του πρόσωπο και είπε. Δεν ορίζεις εσύ την ώρα της τιµωρίας σου, Έκτορα, εγώ την ορίζω! Μέσα στα επόµενα δευτερόλεπτα, από αυτό το στόµα θα βγαίνουν λέξεις σωστές. Έστω µία λάθος, και θα σου τινάξω το κρανίο στους πέντε ανέµους. Κατάλαβες; – Πατέρας µε γιο; Ναι, πατέρας µε γιο στον κόσµο που συµβολικά έστω ονοµάζουµε «κόσµος της νύχτας» µα στην πραγµατικότητα κυριαρχεί από την γέννηση του ήλιου µέχρι τον θάνατο του φεγγαριού. Φτιαγµένοι από Φως και Σκοτάδι όλοι οι ήρωες της ιστορίας. Η νύχτα της ζωής τους µεταµορφώνεται µεθοδικά και ύπουλα από ληµέρι και καταφύγιο σε φυλακή και παγίδα. Και η σκοτεινή πλευρά της ψυχής τους κυριαρχεί σε βαθµίδες εξουσίας όπου ο άνθρωπος κοστολογεί τον άνθρωπο µε χρήµα και αίµα. Μαύρα δίχτυα απλώνει η πλοκή του βιβλίου και πλέκει ιστορίες για την αχόρταγη δίψα του ανθρώπου για άνοδο σε εξουσία καθοδική. Εκεί που το πληρωµένο έγκληµα αγγίζει ακόµα και την αγάπη. Ιστορίες που µιλούν για το νερό που γίνεται αίµα και φτιάχνει δεσµά θανάτου. Και που λένε πως όσο ζεις, όλα µπορείς να τα κάνεις. Να αποδράσεις σε άλλες χώρες, σε άλλους κόσµους, µε άλλο όνοµα και άλλη ταυτότητα. Ναι µπορείς και αυτό! Όταν µόνη σου επιλογή είναι να πεθάνεις για να µείνεις ζωντανός πρέπει να το κάνεις. Και µετά; Πόσο φεύγεις από εσένα, αν αλλάξεις όνοµα και γίνεις ένας άλλος; Μέχρι πού µπορείς να φτάσεις… κρυµµένος σε «Δανεικές Ταυτότητες»;
