|
Ε, όχι δα, μικρέ μου, τόσο μόνο; Μπορούσες χίλια πράγματα να πεις με άλλον τόνο! Άκουσε! Επιθετικά: "Αν είχα τέτοιο μύτο, να τόνε κόψω η πρώτη μου απόφαση θα ήτο!".Και φιλικά: "Προσέξτε την, θα μπει μες στο φλιτζάνι! Εάν δεν την σηκώσετε, μέχρι τον πάτο φτάνει!". Με ύφος περιγραφικό: "Βουνοκορφή! Ίδια ράχη! Βράχος! Τι βράχος, φίλοι μου; Χερσόνησος μονάχη!". Με περιέργεια: "Το κουτί αυτό μες στο συρτάρι το χεις για τα ψαλίδια σου, ή είναι καλαμάρι;". Χαριτωμένα: "Τα πουλιά τόσο πολύ σε νοιάζουν ώστε πάνω στη μύτη σου τα βάζεις και κουρνιάζουν;". Στα ίσια: "Πες μου, όταν ρουφάς ταμπάκο από τη μύτη, απ τον καπνό πιάνει φωτιά και καίγεται το σπίτι, και "πυρκαγιά" φωνάζουνε "στην καπνοδόχο" οι άλλοι;". Με ύφος προστατευτικό: "Πρόσεχε το κεφάλι από το βάρος το πολύ μη γείρει προς το χώμα!".
