Ως εις καθρέπτην

Η φιλολογική έρευνα τα τελευταία χρόνια έχει καταδείξει την ανάγκη αναθεώρησης της καθιερωμένης αντίληψης για την πεζογραφία του 19ου αιώνα προς αυτή την κατεύθυνση σκοπεύουν και οι εξής προτάσεις που διατυπώνονται σ' αυτό το βιβλίο: 1. Αρκετά νωρίτερα απ' ό, τι πιστεύαμε - γύρω στα 1860 - φαίνεται να έχει διαμορφωθεί ένα "ρεαλιστικό αίτημα", το οποίο διατυπώνεται σε κριτικά κείμενα και δοκιμάζεται παράλληλα στη δημιουργική πεζογραφία της εποχής. 2. Η παλαιότερη κριτική, αφορμώμενη από την εσφαλμένη άποψη ότι το ιστορικό μυθιστόρημα αποτελεί κυρίαρχη αφηγηματική κατηγορία της περιόδου 1830-1180, υποστηρίζει ότι τα πεζογραφικά κείμενα της εποχής παρακάμπτουν την σύγχρονή τους πραγματικότητα. [...] 3. Ο καθιερωμένος ορισμός της "ηθογραφίας" (ως της ειδυλλιακής απεικόνισης των αγροτικών ηθών) είναι παραπλανητικός γιατί εξαιρεί από αυτή την κατηγορία τα αστικά πεζογραφήματα και περιορίζει τα χρονολογικά της όρια στις δύο τελευταίες δεκαετίες του αιώνα. Στο βιβλίο αυτό προτείνεται ένας διαφορετικός - διευρυμένος - ορισμός της "ηθογραφίας"