Η Άννα Μαρία Δρουμπούκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στις "Μουσειακές Σπουδές" στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι διδάκτορας Νεότερης Ιστορίας στο ίδιο πανεπιστήμιο. Έχει εργαστεί ως επισκέπτρια ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για τη Μελέτη της Εβραϊκής Ιστορίας και Κουλτούρας Simon Dubnow της Λειψίας (2009). Έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έχει επιμεληθεί τον συλλογικό τόμο "Η μακρά σκιά της δεκαετίας του '40. Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος- τόμος αφιερωμένος στον Χάγκεν Φλάισερ" (εκδ. Αλεξάνδρεια) και από κοινού με τον Ιάσονα Χανδρινό το βιβλίο "Η Θεσσαλονίκη στη γερμανική Κατοχή" (εκδ. Ποταμός). Είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις για τους Εβραίους της Ελλάδας ("Κλοπή και αποκατάσταση: οι γερμανικές αποζημιώσεις για το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων"). Το βιβλίο της "Μνημεία της Λήθης. Ίχνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη", που αποτελεί επεξεργασμένη μορφή της διδακτορικής της διατριβής, εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2014 από τις Εκδόσεις Πόλις. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μνήμη της δεκαετίας του '40, το Ολοκαύτωμα, τις μνημονικές σπουδές και την πολιτισμική ιστορία.
