Η Αμερικανίδα ακτιβίστρια Ρέιτσελ Κόρι, εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον τον Απρίλιο του 1979. τον Ιανουάριο του 2003, ταξίδεψε από τις ΗΠΑ στη Λωρίδα της Γάζας για να συμμετάσχει στη δράση της οργάνωσης μη βίαιου ακτιβισμού ISM (International Solidarity Movement). Στις 16 Μαρτίου 2003, η Ρέιτσελ καταπλακώθηκε από μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού στην προσπάθειά της να αποτρέψει την κατεδάφιση του σπιτιού μιας οικογένειας Παλαιστινίων. Ο θάνατος της Ρέιτσελ απασχόλησε τα διεθνή ΜΜΕ και προκάλεσε πολλές διαμαρτυρίες. Εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού δήλωσε ότι επρόκειτο για ατύχημα, ότι ο χειριστής ούτε είδε ούτε άκουσε τη Ρέιτσελ. Αυτόπτες μάρτυρες όμως είπαν ότι, καθώς η μπουλντόζα πλησίαζε σπρώχνοντας ένα σωρό χώμα, η Ρέιτσελ (η οποία φορούσε φωσφορίζον γιλέκο), πριν χάσει την ισορροπία της και σκεπαστεί από τα μπάζα βρέθηκε για αρκετά δεπτερόλεπτα στο οπτικό πεδίο του χειριστή της μπουλντόζας, η οποία συνέχισε την πορεία της περνώντας από πάνω της. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν υποσχέθηκε στον πρόεδρο Μπους μία "αμερόληπτη, ενδελεχή έρευνα", η οποία τελικά δεν καταλόγισε καμία ευθύνη στον στρατό. Στις 10 Μαρτίου 2010, επτά χρόνια μετά το θάνατό της, ξεκίνησε στη Χάιφα η εκδίκαση αγωγής που κατέθεσαν οι γονείς της Ρέιτσελ κατά του Υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ. Στη δίκη κατέθεσαν και οι τέσσερις αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου της Ρέιτσελ, στους οποίους είχε όλο αυτό το διάστημα απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα, όχι όμως και ο παλαιστίνιος γιατρός που εξέτασε πρώτος τα τραύματά της. Αναμένοντας την ετυμηγορία του δικαστηρίου, τον Σεπτέμβριο του 2012, το αποτέλεσμα αναμένεται να είναι το ίδιο: δεν θα καταλογίζει ευθύνη στον ισραηλινό στρατό, ούτε πρόθεση στον οδηγό του οχήματος.
Μετά το θάνατο της Ρέιτσελ, οι γονείς της δημοσίευσαν στο διαδίκτυο μέρος των ημερολογίων και των e-mail που έστελνε σε φίλους και στη μητέρα της. Ανάμεσα σ' αυτούς που τα διάβασαν ήταν κι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Alan Rickman, ο οποίος θέλησε να τα δραματοποιήσει. Μαζί με την Katharine Viner, δημοσιογράφο της εφημερίδας "The Guardian", επιμελήθηκαν τα κείμενα που τους εμπιστεύθηκαν οι γονείς της Ρέιτσελ, συνθέτοντας έναν θεατρικό μονόλογο με τίτλο "Το όνομά μου είναι Rachel Corrie".
Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theatre στο Λονδίνο το 2005, σε σκηνοθεσία του Alan Rickman με την Megan Dodds, και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Επόμενος σταθμός ήταν η Νέα Υόρκη. Όμως οι προγραμματισμένες παραστάσεις στο New York Theatre Workshop ακυρώθηκαν, λίγες μόνο εβδομάδες πριν την προγραμματισμένη πρεμιέρα τον Μάρτιο του 2006, προκαλώντας αντιδράσεις από καλλιτέχνες και διανοούμενους που μίλησαν για λογοκρισία. Τελικά η παράσταση ανέβηκε λίγους μήνες αργότερα στο Minetta Lane Theatre. Έκτοτε το έργο παίχτηκε σε πολλά θέατρα, στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και σε πολλές άλλες χώρες, όπως Αυστραλία, Καναδά, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Ιρλανδία, Περού και Ισραήλ καθηλώνοντας κάθε φορά το κοινό. Στην Ελλάδα ανέβηκε για πρώτη φορά το 2007 (Θέατρο Φούρνος, παραγωγή Brokenchair Company). Τον Ιανουάριο του 2010 παίχτηκε για δεύτερη φορά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε συμπαραγωγή της Θεατρικής Εταιρείας Familia και του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου, με τη Δήμητρα Σύρου στον ομώνυμο ρόλο.
