Ο Μωρίς Μερλώ-Ποντύ (1908-1961) ήταν καθηγητής της έδρας της ψυχολογίας και των παιδαγωγικών στη Σορβόννη (1949-1952) και στο Κολέγιο της Γαλλίας από το 1952. Διαμόρφωσε τον φιλοσοφικό του στοχασμό με βάση τη φαινομενολογική μέθοδο του Έντμουντ Χούσερλ. Το έργο του καλύπτει ένα τμήμα του σύγχρονου υπαρξιστικού ρεύματος. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό στοχασμό που εκκινεί από το υπαρξιακό βίωμα του ριζώματος του εκάστοτε ατομικού σώματος μέσα στον κόσμο και από την ανάλυση των στρωμάτων των ακατέργαστων αισθητηριακών εντυπώσεων τα οποία προηγούνται της διασκεπτικής και επιστημονικής σκέψης.
Τα κυριότερα έργα του είναι: "Η δομή της συμπεριφοράς" (1942), "Φαινομενολογία της αντίληψης" (1945), "Οι περιπέτειες της διαλεκτικής" (1955), "Ο οφθαλμός και το πνεύμα" (1964), "Το ορατό και το αόρατο" (1964).
