Απ' όλη την πρώτη γενιά των υπερρεαλιστών, ο Robert Desnos (1900-'45) υπήρξε εκείνος κατ' εξοχήν που συνδύασε επιθυμητική παραφορά και γλωσσική τόλμη: από τα εκτυφλωτικά προϊόντα του αυτόματου λόγου του μέχρι την εκδίπλωση του ερωτικού πάθους στα όρια των λέξεων.
