|
Η βιογραφία μιας σημαντικής ηθοποιού πάντοτε έθελγε το φιλοθεάμονα αναγνώστη, ο οποίος αποζητούσε, πολλές φορές εν αγνοία του, την προσωπική του κάθαρση μέσα από τις μυθικές στιγμές που προσφέρονται γενναιόδωρα από το "βίο και την πολιτεία" κάθε μεγάλης ντίβας. Όταν όμως ο λόγος γίνεται για την Έλλη Λαμπέτη, τη θρυλική αυτή μορφή του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου, και κυρίως όταν η αφήγηση υπογράφεται από έναν τεχνίτη της βιογραφικής εξιστόρησης, όπως ο Φρέντυ Γερμανός, τότε το αισθητικό αποτέλεσμα υπερβαίνει τους κανόνες κάθε αντικειμενικής παραδοχής. Γιατί η Λαμπέτη δεν υπήρξε απλώς μια μεγάλη ντίβα. Ήταν ταυτόχρονα η μούσα των σκηνοθετών, η ηγερία των διανοουμένων, το είδωλο που συνάρπαζε καί συγκλόνιζε όποιον είχε την τύχη να την απολαύσει στη ράμπα ή στη μεγάλη οθόνη. Όταν ανοίγει η αυλαία αυτού του βιβλίου, ο ρόλος του αναγνώστη συγχέεται με αυτόν του θεατή. Μπροστά του διαγράφεται η πορεία του ελληνικού θεάτρου, αναζωπυρώνονται οι εστίες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, αλλά κυρίως διαδραματίζεται η παράσταση μιας τραγικής και ταραχώδους ζωής, έτσι όπως τη συλλαμβάνουν μόνον οι μεγάλοι δραματοποιοί και όπως την αφηγούνται οι σπουδαίοι βιογράφοι.
