Αρχιτεκτονική

Η αρχιτεκτονική, ως θεωρία και πράξη που ασχολείται με ζητήματα του χώρου, σήμερα καλύπτει ένα αχανές πεδίο πολλαπλών προσεγγίσεων, απορροφώντας σημαντικό μέρος του υπόβαθρου άλλων επιστημών. Παράλληλα, οι νέες συνθήκες, ως απόρροια της παγκοσμιοποίησης, έχουν διαρρήξει τα «εθνικά» πολιτισμικά περιθώρια, γεγονός που εκφράζεται πλέον καθαρά και στην αρχιτεκτονική γλώσσα και τη χρήση της. Η ιδιαιτερότητα της ζωντανής ελληνικής γλώσσας –προφορικής και λόγιας– με το μεγάλο ιστορικό βάθος, τις συνεχείς επαφές με άλλους πολιτισμούς και τη δημιουργική αφομοίωση επιδράσεων, εκδηλώνεται αυτούσια στην περιοχή της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Βασικός στόχος είναι να συγκεντρωθεί σε έναν τόμο το λεξιλόγιο της αρχιτεκτονικής σε χρήση σήμερα στην Ελλάδα, ώστε να αναδειχτεί η πολυεπίπεδη συνθετότητά του, μέσα από διαχρονικούς και συγχρονικούς εμπλουτισμούς, αλλά και με συνεχή δάνεια από άλλες περιοχές θεωρίας και πράξης. Με αυτή την έκδοση, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, επιχειρείται η χαρτογράφηση αυτού του τόσο πλούσιου υπόβαθρου της γλώσσας της αρχιτεκτονικής.