|
Α΄μέρος της τριλογίας "Πένθος και έξαρση" 23 Ιουλίου 1974: Στο νησί Πακουέτα, στο Ρίο της Βραζιλίας, ο Διονύσης Ταλλανδιανός βλέπει σε πρωτοσέλιδο σκοτωμένη την οικογένειά του στους βομβαρδισμούς της Κύπρου. 17 Ιουλίου 2011, χαράματα: Στα κατεχόμενα της Κύπρου βρίσκονται δολοφονημένα και τα 94 παιδιά που είχαν πέσει θύμα απαγωγής δυο μέρες πριν. 17 Ιουλίου 2011, απόγευμα: Φορώντας ένα κατακόκκινο ματωμένο κουστούμι, παραδίδεται ως αυτουργός των φόνων ο Βραζιλιάνος επιχειρηματίας-ιδιοκτήτης ξενοδοχείων Κάρλος Λόπεζ Εντίνιο Αλλβάρο. Ο θυρωρός του Δρομοκαΐτειου, ο λεγόμενος Ταλλανδιανός Βήτα, τι σχέση έχει με αυτούς τους φόνους; Με αφορμή την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η τριλογία του Αλέξανδρου Μ. Ασωνίτη "Πένθος και έξαρση" αναπτύσσεται και περιστρέφεται γύρω από τις κομβικές έννοιες: Εκδίκηση - Έρωτας, Πένθος - Πατρίδα - Πάθος, Ταυτότητα - Τρέλα. Ήρωες του έργου, που εκτυλίσσεται στη Βραζιλία, στα Κατεχόμενα και στο Δρομοκαΐτειο, στην Αθήνα, ο Ταλλανδιανός Βήτα, ο Ταλλανδιανός Άλφα, 11 υιοθετημένοι έφηβοι και 94 απαχθέντες και δολοφονημένοι μαθητές και μαθήτριες, και οι μεν και οι δε απ’ τα Κατεχόμενα.
